Çember
Çember yörede çok eskiden beri dokunan ve başörtüsü olarak kullanılan bir dokuma türüdür. Günümüzde hala başörtüsü olarak kullanılmaya devam eden çember, bu işlevinin yanı sıra masa, sehpa gibi yüzeylerde örtü olarak, ayrıca gömlek, bluz gibi elbiselerde de model veya aksesuar olarak da kullanılmaya başlanmıştır. Çember düzen adı verilen dokuma tezgahlarında, tarak boyuna göre genellikle 50-60 cm eninde ve 100-120 cm boyunda dokunur. Kenarları şerit halinde orta kısmı bütün olarak desenlidir. Çemberin üzerine dokuma yapılırken demirkırat, kibrit kabı, baygın gibi nakışlar atılır.
Mahrama

Eskiden havlu veya bel kuşağı olarak kullanılmak üzere ince ve uzun bir şekilde (standart bir boyutu yoktur 25-45x100-150 cm arasında değişmektedir) farklı renklerde pamuk ipliği kullanılarak yapılan bir dokuma türüdür. Yörede adına uzun mendil de denilmektedir. Durağan ve Boyabat ilçelerinde yaygın olarak görülen ve düzen adı verilen el tezgahlarında yapılan mahrama, diğer dokumalara göre daha sık iplik atılarak ve örtünün iki ucuna yöresel motifler yerleştirilerek dokunmaktadır.
Peşkir
Geçmişte el yüz havlusu olarak işlev gören peşkirler, mahramayla aynı teknikte dokunmaktadır. Mahramadan farklı olarak daha ince ve uzun olarak dokunan peşkirlerde işleme tekniği olarak, düz sarma, verev sarma, balık sırtı, düz pesent, verev pesent, gözeme ve civankaşı kullanılmıştır.
boyabatim.com